اینتل Core i3 در برابر i5 و i7؛ کدام CPU را باید خریداری کنید؟ - گل پدیده

به گزارش گل پدیده، پردازنده (CPU) مغز کامپیوتر است و برای پردازش حجم عظیمی از داده ها، پردازنده باید قدرت بالایی داشته باشد. متاسفانه پردازنده های اینتل نام های گیج کننده ای دارند و پرفروش ترین CPUهای این شرکت با برندهای Core i3 و i5 و i7 به فروش می رسند. در این میان همچنان بسیاری از کاربران نمی دانند که کدام مدل بهتر است و آیا هرچقدر این عدد بالاتر باشد به معنای آن است که پردازنده موردنظر کیفیت بالاتری دارد یا نه؟

در این مطلب به طور مفصل به تفاوت پردازنده های اینتل می پردازیم و حتی ویژگی های اینتل Core i9 را هم مطرح می کنیم. در ادامه همراه ما باشید.

تفاوت بین اینتل Core i3 و Core i5 و Core i7

به زبان بسیار ساده، اینتل Core i7 از i5 بهتر است و i5 هم طبیعتا از i3 توان بیشتری ارائه می نماید. اما مشکل اصلی اینجاست که این بهتر بودن در کدام نسل و گروه اتفاق می افتد. برای شرح دادن این شرایط، باید شرحات مفصل تری را مطرح کنیم.

اول از همه، برخلاف باور بعضی کاربران، پردازنده های Core i7 دارای 7 هسته نیستند بلکه این عدد صرفا بخشی از برند در نظر گرفته شده از طرف اینتل محسوب می گردد. مدل های قدیمی اینتل Core i3 دارای فقط دو هسته بودند ولی مدل های نو این پردازنده با دو یا 4 هسته راهی بازار می شوند. همین نکته را برای پردازنده های Core i5 هم باید عنوان کنیم.

نسل های قدیمی پردازنده i5 دارای 2 و 4 هسته بودند اما نسل های بعدی با 4 یا حتی 6 هسته پردازشی از راه رسیدند. بعلاوه هسته های استفاده شده در مدل های i5 معمولا سرعت کلاک بالاتری نسبت به i3 دارند. در نهایت باید خاطرنشان کنیم نوترین پردازنده های سری i5 حتی از 14 هسته هم استفاده می نمایند.

نوترین مدل های پردازنده های سری اینتل Core i7 با 4، 6، 8 و 16 هسته از راه رسیده اند. این پردازنده ها طبیعتا از مدل های i5 هم نسل خود سریع تر هستند و تفاوت سرعت بسیار زیادی با پردازنده های i3 هم نسل خود دارند. در خصوص تعداد هسته ها هم در یک نسل مشابه، پردازنده های دارای هسته های بیشتر طبیعتا می توانند توان بالاتری ارائه نمایند اما باید به کلیدواژه نسل مشابه دقت کنید که در این مورد در ادامه بیشتر شرح می دهیم.

نسل های پردازنده های اینتل و مدل Core i9

اینتل معمولا هر سال نسل نو پردازنده های خود را راهی بازار می نماید. در حال حاضر پردازنده های نسل 13، نوترین پردازنده های اینتل محسوب می شوند که اینتل برای این پردازنده ها از برند Raptor Lake هم استفاده می نماید. در هرکدام از نسل های پردازنده های ساخت این شرکت، مدل های اینتل Core i3 و i5 و i7 قرار گرفته است. علاوه بر این مدل های همیشگی، در چند نسل اخیر شاهد ارائه مدل نوی تحت عنوان Core i9 هم بوده ایم.

مدل های Core i9 معمولا از نظر پردازشی عملکرد فوق العاده ای ارائه می نمایند. به عنوان مثال می توانیم به بهره گیری از 16 هسته قدرتمند اشاره کنیم که این هسته ها سرعت کلاک بسیار بالایی دارند. علاوه بر این نباید بهره گیری از ظرفیت حافظه کش بیشتر را از قلم بیندازیم که روی هم رفته نقش مهمی در عملکرد پردازنده ایفا می نماید.

ضمناً با نسل 12 پردازنده های اینتل، چند معیار دیگر هم برای انتخاب از بین مدل های مختلف افزوده شد: عملکرد هیبریدی و هسته های کم مصرف. به طور معین باید یادآوری کنیم از نسل 12، پردازنده های اینتل با یک سری هسته قدرتمند و چند هسته کم مصرف راهی بازار می شوند. هسته های قدرتمند برای پردازش های اصلی و مهم مورد استفاده قرار می گیرند و هسته های کم مصرف هم مشغول پردازش های پس زمینه می شوند. این یعنی اگر مثلا مشغول بازی کردن با سیستم هستید، هسته های اصلی پردازش های مربوط به بازی را انجام می دهند و هسته های کم مصرف پردازش های پس زمینه مانند برنامه استریمینگ را بر عهده می گیرند.

پردازنده های قدرتمند بیشتر مناسب پردازش های تک رشته ای مانند بازی ها هستند و برنامه هایی که می خواهند از چندین رشته پردازشی بهره ببرند، از هسته های کم مصرف استفاده می نمایند. به لطف این رویکرد، کامپیوتر می تواند به برترین شکل از تمام هسته ها بهره ببرد.

چگونه نسل پردازنده های اینتل را تشخیص بدهیم؟

برای تشخیص این موضوع، باید به دو عدد یا یک عدد ابتدایی (برای مدل های قبل از نسل 10) که پس از نام اصلی پردازنده می آیند، دقت کنید. به عنوان مثال پردازنده Core i7-11700K مربوط به نسل 11 است زیرا بعد از i7 با عدد 11 روبرو هستیم. برای مدت ها، سه عددی که بعد از عددهای مربوط به نسل پردازنده می آمدند، نشان دهنده قدرت پردازنده موردنظر در مقایسه با مدل های هم نسل خود بود. مثلا Core i3-8145U قوی تر از Core i3-8109U محسوب می گردد زیرا عدد 145 بزرگ تر از 109 است.

این قانون همچنان تا حدی پابرجا است ولی استفاده از آن بسیار پیچیده تر شده است. زیرا در حال حاضر روند اینتل نام گذاری پردازنده های خود را پیچیده تر نموده و همین موضوع، منجر به سردرگمی کاربران زیادی می گردد. به علت همین تغییرات، برای مقایسه بر اساس نام گذاری، در برترین حالت می توانید مدل های مربوط به یک نسل مشابه را مقایسه کنید و برای مقایسه پردازنده های ارائه شده در نسل های مختلف باید از روش های دیگری بهره ببرید.

رمزگشایی پسوند های پردازنده های اینتل

پردازنده های اینتل در کنار عدد، معمولا از یک پسوند به شکل حرف هم بهره می برند. این پسوند ها بخشی از قابلیت های پردازنده را توصیف می نمایند که در ادامه به آن ها می پردازیم.

• U: کم مصرف برای موبایل. پسوند U صرفا برای پردازنده های موبایل استفاده می گردد و در کل مدل های دارای این پسوند بسیار کم مصرف هستند.
• Y: مصرف به شدت پایین. این نوع پردازنده ها برای گجت هایی ساخته می شوند که مصرف به شدت پایینی دارند. مثلا می توانیم به بعضی گجت های هوشمند خانگی اشاره کنیم.
• T: بهینه سازی شده برای مصرف انرژی پردازنده های دسکتاپ.
• H: پردازنده های لپ تاپ قدرتمند. این پردازنده ها برای لپ تاپ ها عملکرد بالایی ارائه می نمایند.
• HK: پردازنده های لپ تاپ قدرتمند با قابلیت اورکلاک شدن.
• HQ: پردازنده های لپ تاپ قدرتمند با 4 هسته پردازشی.
• G: بدون گرافیک یکپارچه.
• K: دارای قابلیت اورکلاک.
• KF: دارای قابلیت اورکلاک ولی بدون گرافیک یکپارچه.
• S: مدل های خاص که برای سیستم های پیشرفته استفاده می شوند.

این حروف در کنار اعداد قرار گرفته، می توانند تا حد زیادی شرایط و قابلیت های پردازنده موردنظر اینتل را شرح دهند.

فناوری Hyper-Threading

با وجود اینکه هسته های فیزیکی تا حد زیادی سرعت پردازنده را مشخص می نمایند، اما در مدل های نو پردازنده های اینتل، فناوری هایی مانند Hyper-Threading هم نقش مهمی در زمینه عملکرد ایفا می نمایند. به زبان ساده، فناوری Hyper-Threading به یک هسته فیزیکی اجازه می دهد به عنوان دو هسته مجازی انجام وظیفه کند. این یعنی بدون اینکه احتیاجی به درگیر کردن هسته فیزیکی دوم باشد، فقط یک هسته از پس انجام کارهای زیادی برمی آید.

اگر دو هسته فعال باشند و از فناوری Hyper-Threading استفاده نمایند، 4 هسته مجازی قادر به ارائه سرعت بالاتری هستند. با این حال باید به این نکته هم توجه کنید که هسته های فیزیکی در نهایت سرعت بالاتری ارائه می نمایند. بنابراین طبیعتا یک پردازنده با 4 هسته فیزیکی، عملکرد بهتری نسبت به پردازنده با دو هسته فیزیکی با قابلیت Hyper-Threading در اختیار کاربر قرار می دهد.

برای مدت ها، فقط پردازنده های i7 از این قابلیت بهره می بردند و در این میان چند مدل اینتل Core i3 هم با این معینه ارائه شدند. اما خبری از ارائه این قابلیت برای مدل های i5 نبود. اما اینتل در نسل دهم، برای بعضی از مدل های i5 هم این معینه را ارائه کرد. بنابراین قبل از خرید پردازنده اینتل، باید ببینید مدل موردنظر شما از این قابلیت پشتیبانی می نماید یا نه.

قابلیت Turbo Boost

تمام پردازنده های اینتل که در سال های اخیر عرضه شده اند، از قابلیت Turbo Boost پشتیبانی می نمایند. سال ها قبل مدل های اینتل Core i3 چنین قابلیتی نداشتند اما از Core i3-8130U، این قابلیت به این سری از پردازنده ها هم اضافه شده است. این قابلیت به زبان ساده به پردازنده اجازه می دهد سرعت هسته ها را در صورت احتیاج سیستم، افزایش دهد. بنابراین اگر مشغول بازی کردن هستید و بازی موردنظر به توان پردازشی بالاتری احتیاج دارد، این قابلیت به پردازنده اجازه می دهد سرعت بالاتری در اختیار سیستم قرار دهد.

این قابلیت برای گیمرها و افرادی که از برنامه های سنگین مانند برنامه های ادیت ویدیو استفاده می نمایند، اهمیت زیادی دارد. اما اگر کارهای معمولی و رایج با سیستم انجام می دهید، بود و نبود این معینه اهمیت زیادی برای شما نخواهد داشت.

ظرفیت حافظه کش

در کنار Hyper-Threading و Turbo Boost، باید به اهمیت ظرفیت حافظه کش پردازنده هم اشاره کنیم. حافظه کش را می توانیم رم اختصاصی پردازنده در نظر بگیریم. استفاده از یک پردازنده با حافظه کش بزرگ تر، عملکرد سیستم را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد.

مانند حافظه رم، ظرفیت کش هم هرچقدر بیشتر باشد، بهتر است. زیرا در صورتی که پردازنده به حافظه کش بزرگ تری دسترسی داشته باشد، احتیاج کمتری به ارسال اطلاعات به رم پیدا می نماید و در نتیجه پردازش داده ها با سرعت بیشتری صورت می گیرد. بنابراین قبل از خرید پردازنده اینتل، حتما به ظرفیت کش آن هم توجه کنید زیرا یک معینه بسیار مهم محسوب می گردد.

گرافیک اینتل

از زمانی که گرافیک یکپارچه به پردازنده ها راه پیدا نموده، این معینه به معیار مهمی هنگام خرید پردازنده تبدیل شده است. اما مانند دیگر اقدامات اینتل، در این مورد هم این شرکت رویکرد پیچیده ای برای نام گذاری در پیش گرفته است.

اینتل برای پردازنده های خود از انواع مختلف گرافیک یکپارچه استفاده می نماید و برای این گرافیک ها برندهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. مطابق معمول همین تنوع در برندها، منجر به سردرگمی کاربران می گردد. در ادامه به صورت مختصر و مفید به این گرافیک ها و قابلیت های آن ها می پردازیم.

• Intel HD Graphics در سال 2010 به عنوان اولین نسل برای برند Intel Graphics معرفی گردید ولی در واقع نسل پنجم گرافیک های یکپارچه اینتل محسوب می گردد.
• Intel Iris Graphics و Intel Iris Pro Graphics در سال 2013 معرفی گردیدند و نسل هفتم گرافیک های یکپارچه این شرکت به حساب می آیند. در آن موقع این گرافیک ها پیشرفت مهمی محسوب می شدند زیرا دارای DRAM اختصاصی بودند و به همین دلیل کاربران می توانستند از عملکرد بهتری بهره مند شوند.
• Intel UHD Graphics همراه با نسل دهم پردازنده های اینتل معرفی گردیدند و فقط در بعضی پردازنده های مختص لپ تاپ ها استفاده می شوند.
• Intel Xe به لطف استفاده از معماری متفاوت، یک پیشرفت قابل توجه برای این حوزه به شمار میرود و در مقایسه با نسل های قبلی، عملکرد بسیار بهتری ارائه می نماید. باید خاطرنشان کنیم در حال حاضر بعضی از گرافیک های UHD اینتل هم از معماری Xe استفاده می نمایند و همین موضوع بیش از پیش کاربران را سردرگم می نماید.

با توجه به این پیچیدگی ها در خصوص گرافیک پردازنده های اینتل، بهتر است هنگام خرید یک پردازنده، به برند استفاده شده برای گرافیک توجه نکنید و در عوض به بنچمارک ها و آنالیز های انجام شده نگاهی بیندازید. زیرا در نهایت هرچقدر هم حرفه ای باشید، ممکن است به علت پیچیدگی برندهای استفاده شده به وسیله اینتل، مرتکب اشتباه شوید.

اینتل Core i3 در برابر i5 و i7 و i9؛ کدام مدل را انتخاب کنیم؟

بعد از ارائه تمام این شرحات، بین مدل های مختلف پردازنده های اینتل باید کدام را انتخاب کنیم؟

• اینتل Core i3: این مدل پردازنده مناسب کاربران معمولی است که نمی خواهند فشار زیادی به سیستم وارد نمایند. اگر کارهای ساده ای مانند وب گردی و تماشای فیلم و دیگر موارد این چنینی با سیستم انجام می دهید، پردازنده های سری Core i3 می توانند به خوبی احتیاجهای شما را برآورده نمایند.
• اینتل Core i5: این مدل برای کاربران نسبتا حرفه ای مناسب است. این نوع کاربران در پی پردازنده ای هستند که هم قیمت مناسبی دارد و هم می تواند احتیاجهای آن ها را پاسخگو باشد. بعلاوه اگر یک کارت گرافیک مناسب را در کنار آن قرار دهید، می توانید برای گیمینگ هم از آن بهره ببرید.
• اینتل Core i7: کاربران حرفه ای که تا حد زیادی به سیستم فشار وارد می نمایند، معمولا سراغ مدل های i7 می روند.
• اینتل Core i9: در نهایت باید i9 بپردازیم که مناسب افرادی است که می خواهند برترین عملکرد ممکن را از پردازنده دریافت نمایند.

سخن پایانی

در این مطلب کوشش کردیم به صورت مختصر و مفید به تفاوت های بین پردازنده های اینتل و بعضی از قابلیت های آن ها بپردازیم. اما حالا بعد از مطالعه این مطلب اگر می خواهید یک پردازنده اینتل نو بخرید، توصیه می کنیم خود را بیش از حد درگیر نام ها نکنید. در عوض ابتدا بودجه و احتیاجهای خود را معین کنید و پس از انتخاب پردازنده هایی که با بودجه شما سازگاری دارند، در سایت های آنالیز پردازنده ها نگاهی به گزارش های منتشر شده بیندازید و مدل های مختلف را با هم مقایسه کنید. با این کار می توانید یک پردازنده را بر اساس عملکرد بخرید نه نام و نشان.

منبع: MakeUseOf